05 maart 2014 - Stokmarknes - Skjervoy (husky sledetocht + poollicht)

 


Tijdens het ontbijt liggen we aangemeerd in Harstad, een stad met zo'n 23.000 inwoners.
De stad kende haar opbloei tijdens de "haringjaren" aan het einde van de 19e eeuw, toen grote hoeveelheden haring deze wateren opzochten. Toen de haring verdween, ontwikkelde de stad zich verder dankzij haar scheepswerven ( bouw, onderhoud en uitrusting van schepen en visserijvloten ), de inport van kolen uit Svalbard ( Spitsbergen ) en nu - de laatste jaren - als belangrijkste basis bij het zoeken naar olie in dit gedeelte van Noorwegen. Terwijl deze stad enerzijds haar bestaan te danken heeft aan de zee, hebben anderzijds de relatief vruchtbare landbouw gebieden in het westen en in het noorden de grondslag gevormd voor een omvangrijke vleesverwerkende zuivelindustrie. Zo zijn de eilandbouwproducen een welkome aanvulling geworden voor de visproducten uit de zee.

Harstad was vroeger het hoofdkwartier van de 6e divisie van het Noorse leger en bezat een school voor officieren. Nu zijn er verschillende hogescholen. De laatste tijd hebben ook de oliemaatschappijen hier enkele - vooralsnog bescheiden kantoren geopend en de stad wacht gespannen af hoe de exploitatie van olie en gas op de Continentale Sokkel in het noorden zich verder zal ontwikkelen. De "Noordnoorse Feestspelen" hebben het culturele leven gestimuleerd. Deze spelen worden ieder jaar gedurende een week georganiseerd en trekken, evenals het prachtige Cultuurhuis, talrijke culturele evenementen aan.

Zoals steeds vertrekt de Kong Harald precies op tijd, om 08u00 richting Finnsnes.  Het weer is niet zo zonnig als gisteren, maar de zon doet toch haar best om door de wolken te priemen.  Het belangrijkste is echter dat het droog blijft want vandaag staat een excursie op het programma waar we toch wel naar uitkijken, nl de husky sledetocht.  Maar dit is voor straks, voorlopig genieten we nog aan dek van de uitzichten.









Er is een Belgische doedelzakspeler aan boord die met oa Amazing Grace voor enkele kippenvelmomenten zorgt, en niet enkel door de vriestemperaturen..






Volgende aanlegplaats is Finnsnes.



Finnsnes is een dichtbevolkte stad met 5.000 inwoners en is gerieflijk gelegen aan de zee-engte. De prachtige Gisund brug tussen Senja en het vasteland is een opvallend herkenningspunt. Ze werd in 1972 gebouwd en is 1220 m lang en vormt de verbinding met een Noorwegen in miniatuur. Aan de kant van de zee-engte is Senja zacht van klimaat en vruchtbaar. Aan de andere kant is vis de belangrijkste levensvorm.
 

Verder landinwaarts ligt het achterland van de provincie Troms, met landbouwgebieden en militaire basis, waar duizenden Noorse soldaten door de jaren heen gestationeerd werden om Noorwegen te verdedigen tegen een eventuele aanval uit het noorden of het oosten.

Na de lunch gaat het richting  Tromsø.






























Bij het naderen van  Tromsø zien we al van ver de mooie brug met rechts de Tromsdalen-kerk.  Die wordt ook de IJszee-kathedraal genoemd en ze symboliseert de poolnacht en het noorderlicht.  Men vindt er de grootste glasmozaïek van Europa.





We zien ook nogmaals dat het Noors niet zo heel veel afwijkt van het Nederlands.



)

Tromsø  is de hoofdstad van de "Noordkalot", de Poort tot de Noordelijke IJszee, het Parijs van het noorden, de poort tot het Archtische gebied.... Zoals het Noorse spreekwoord zegt: "Een gelief kind heeft vele namen".

Tromsø telt zo'n 70.0000 inwoners. Het eiland Tromsø, waar de oudste gebouwen liggen, is via een brug van 1016m met het vasteland verbonden, maar de verkeersdrukte is zo toegenomen ( ja, zelfs hier...) dat men een bijkomende autotunnel onder de zee-engte heeft moeten aanleggen. Een anderetunnel onder het stadscentrum door gaat naar het vliegveld ( 500.000 - 600.000 passagiers per jaar ). Verder naar het westen bevinden zich de 1235 m lange brug naar Kvaløya en een tunnel naar Ringvassøy in het enorme eilandenrijk van het westen. Deze stad was een onvermijdbaar trefpunt in de tijd toen de boot nog het enige communicatiemiddel was. Ook vandaag is Tromsø nog een knooppunt voor zowel het weg- als het luchtverkeer.

De eerste kerk werd hier in 1252 gebouwd, De paus noemde hem "de kerk vlakbij de heidenen". De erkenning van Tromsø als stad kwam er pas in 1794, nadat Bergen en Trondheim hun handelsmonopolie op Noord - Noorwegen hadden verloren.

Het moderne Tromsø is nog steeds een zeevaart- en visserijstad, met een op de zee gerichte industrie. Maar in de eerste plaats is het een handels- en dienstenstad. De officiële instanties voor dit deel van Noorwegen zijn hier gevestigd. Het ziekenhuis werkt met "medicijn op afstand ", waarvan de gezondheidssector gebruik kan maken, onafhankelijk van waar men zich bevindt. En de onderwijssector bevat alles wat nodig is. De stad heeft 17 scholen en hogescholen met 13.000 leerlingen. De universiteit van 1972 heeft 4000 studenten en is gespecialiseerd in samische vakken en vakken met betrekking tot de visserij. Door middel van marinebiologische onderzoek wenst men het gebruik van de zee, visserij, landbouw en biotechnische industrie te ontwikkelen. Het vliegveld ontvangt meer dan een half miljoen passagiers per jaar. De restaurants zijn altijd druk bezet. Hier vindt u ook de noordelijke brouwerij ter wereld, met een bar voor de bezoekers ( één van hun specialiteiten is Mack-bier met meeuwe- eieren als uitsmijter). Het winkelaanbod is uitstekend.

Hier gaan we van boord voor een excursie waar we heel erg naar uitgekeken hebben : de husky sledetocht.
Na een busrit van een half uurtje (door een mooi landschap) komen we aan.
De husky's zijn al voor de sledes gespannen en zijn nauwelijks in te tomen.  Het zit nu éénmaal in hun genen om te trekken en te lopen.  De begeleiders moeten zelfs een anker in het ijs/sneeuw slaan om de honden en sledes tegen te houden.
Het is een unieke ervaring van zo'n 30 minuten in een uniek sneeuwlandschap.  Het is merkwaardig hoe goed de honden luisteren.  1 kort woord van de begeleider en ze weten direct of ze naar rechts of links moeten.  Het is trouwens niet om het even hoe de honden ingespannen worden.  De 2 eerste moeten echt ook wel de "slimste" honden zijn.  De anderen volgen eigenlijk maar.  Ook belangrijk : de 2 laatste zijn altijd de krachtigste.








Om hun poten te beschermen hebben ze allemaal sokjes aan.











Na onze tocht denken we dat de honden voor de volgende groep (we zijn in totaal met 3 groepen) zullen vervangen worden door nieuwe honden, maar nee hoor, dezelfde honden trekken 3x de sledes gedurende 30 minuten.  Als we na afloop vragen aan de begeleiders of die nu moe zijn krijgen we te horen dat zelfs nog zouden willen doorgaan, moe zijn ze dus bijlange nog niet.  Eens ze echter zien dat ze 'naar huis gaan' dan leggen ze er zich bij neer en zijn ze gekalmeerd.  Geen gehuil en geblaf van ongeduld meer om de kunnen lopen en trekken.

Na afloop kunnen we gewoon tussen de honden lopen en die laten het zich bijzonder welgevallen.



 








 










We krijgen nog een warme tas chocolademelk aangeboden en rond 18u zijn we terug bij de boot.  We verlaten Tromsø om 18u30. Wat een geslaagde excursie!

Na het dinner zien we dat het opnieuw een heldere sterrenhemel geworden is wat dus betekent veel kans op poollicht.  We besluiten dan ook om ons dik aan te kleden en aan dek te blijven ipv naar bed te gaan en ons te laten wekken.
En ja hoor, we krijgen opnieuw een heel mooie lichtshow voorgeschoteld.  Bij het boeken van de reis hadden we echt gehoopt op poollicht, maar zelfs in onze stoutste dromen hadden we nooit durven denken dat we dit 3 opeenvolgende nachten zouden te zien krijgen.

Zelfde opmerking als bij de voorgaande dagen : de boot is aan het varen, dus fotograferen met lange sluitertijd is niet evident.









Het licht verdwijnt even plots als dat het gekomen is (na zowat een half uur) en het is rond 1u als we de warme kajuit opzoeken...


Het weer : 's morgens tevergeefse pogingen van de zon om het wolkendek te doorbreken.  In de namiddag zwaar bewolkt maar de ganse dag droog.  Temperaturen rond het vriespunt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten